Afrykański Pomór Świń to wyjątkowo groźna, nieuleczalna, wysoce zakaźna i zaraźliwa, wirusowa choroba świń domowych wszystkich ras oraz dzików. Z uwagi na brak szczepionki przeciw ASF, zwalczanie choroby odbywa się wyłącznie metodami administracyjnymi poprzez wybijanie zwierząt chorych.

ASF stwierdzono w Rosji, Białorusi, Ukrainie, Litwie, Łotwie, Estonii, Czechach i Polsce.

Na terenie Nadleśnictwa Bielsko nie stwierdzono przypadków ASF, jednak należy podjąć działania niedopuszczające do rozprzestrzeniania się wirusa.

Głównymi czynnikami stwarzającymi ryzyko wyprowadzenia wirusa ASF są:

• obecność ASF w populacji dzików;
• bardzo duża skala nielegalnego obrotu świniami oraz wieprzowiną i brak skutecznego nadzoru nad obrotem trzoda chlewną;
• powszechne żywienie świń odpadkami;
• brak dobrej infrastruktury (również w kontekście bioasekuracji) w obszarze chowu i hodowli świń;
• ograniczone środki finansowe przeznaczane na zwalczanie ASF;
• przemyt żywności i swobodny przepływ osób.

Okręgowe koła łowieckie realizują plany odstrzału dzików oraz zostały poinformowane o: 

• obowiązku przestrzegania zasad bioasekuracji podczas wykonywania polowania oraz po jego zakończeniu;
• obowiązku realizacji rekomendacji Rządowego Zespołu Zarządzania Kryzysowego  w zakresie zredukowania do dnia 30 listopada populacji dzików do 0,1 osobnika/km2 na terenie kraju na wschód od Wisły  oraz maksymalnie wzdłuż głównych szlaków komunikacyjnych (w odległości 25-35 km). W pozostałej części kraju, ze szczególnym uwzględnieniem parków narodowych do poziomu 0,5 osobnika/ km2
• obowiązku realizacji rozporządzeń powiatowych lekarzy weterynarii w sprawie odstrzału sanitarnego dzików;
• obowiązku zgłaszania każdorazowego przypadku odnalezienia padłego.

Profilaktyka krok po kroku  - dla każdego

Co możemy zrobić?

• Informujmy służby weterynaryjne lub nadleśnictwo o każdym padłym dziku, jakiego znajdziemy w lesie, nawet jeżeli jest on w stanie zaawansowanego rozkładu. Próbka pobrana z kości pozwala bowiem na identyfikację wirusa.
• Pod żadnym pozorem nie wywoźmy do lasu odpadów z produktów pochodzenia zwierzęcego, resztek karmy używanej do karmienia zwierząt gospodarskich, zwierząt padłych, obornika itp.
• Do minimum ograniczmy możliwość wychodzenia poza obręb gospodarstwa psów, kotów i innych zwierząt. Mogą one bowiem mieć kontakt z padłym dzikiem lub miejscem, gdzie przebywał dzik zarażony ASF. Jakkolwiek wirus nie jest groźny dla tych zwierząt, to mogą one przenieść go w obręb gospodarstwa.
• Osoby pracujące w lesie i jednocześnie będące hodowcami świń powinny przestrzegać zasad tzw. bioasekuracji. Zmiana obuwia, ubioru, dezynfekcja – to elementarne zasady postępowania. Najlepiej byłoby, gdyby opiekę nad zwierzętami sprawowała osoba z gospodarstwa domowego, która nie ma kontaktu z lasem.
• Konieczne jest ograniczenie do niezbędnego minimum liczby osób mających kontakt z obiektem, w którym przetrzymywane są świnie, jak również unikanie pożyczania maszyn i sprzętu do obsługi stada z innych gospodarstw.
• Nie wolno karmić świń trawą wykoszoną na łąkach śródleśnych lub przyleśnych.
• Po zaobserwowaniu objawów chorobowych u świń natychmiast należy powiadomić służby weterynaryjne. Pierwszymi klinicznymi objawami zarażenia wirusem ASF są podwyższona temperatura i brak apetytu, następnie krwawe wybroczyny z nosa. Nie wolno ich bagatelizować.